شناسنامه اجمالی از دوران زندگی امام مجتبی علیه السلام. نام: حسن. کنیه: ابو محمد. نام و کنیه آن حضرت را پیامبر اکرم (ص) تعیین فرمودند. القاب: مجتبى، سید، سبط، زکى، تقى، حجت، برّ، امین، زاهد و طیب. منصب: معصوم چهارم، امام دوم شیعیان و پنجمین خلیفه اسلامى. تاریخ ولادت: نیمه ماه مبارک رمضان سال سوم هجرى. برخى نیز تولد آن حضرت را سال دوم هجرى دانسته اند. او نخستین فرزند امیرالمؤمنین (ع) و فاطمه زهرا (س) است. محل تولد: مدینه مشرفه، در سرزمین حجاز (عربستان سعودى کنونى). نسب پدرى: امیرالمؤمنین، امام على بن ابى طالب بن عبدالمطلب. مادر: فاطمه زهرا،
ولادت. در نیمه ماه رمضان سوم هجری، اولین فرزند علی علیهالسلام و فاطمه سلام الله علیها به دنیا آمد. پس از ولادت، نامگذاری از جانب مادر به پدر، و از او به رسول خدا محوّل شد و آن حضرت هم منتظر نامگذاری پروردگار ماند. تا اینکه جبرئیل ،امین وحی، فرود آمد و گفت: « خدایت سلام میرساند و میگوید چون علی برای تو همانند هارون برای موسی است، نام فرزندش را نام فرزند حضرت هارون علیه السلام یعنی شبّر قرار ده!». رسول خدا فرمود: « زبان من عربی است و شبّر، عبری است. ». جبرئیل گفت: « شبّر در زبان عرب به معنای« حسن» است. ». به این ترتیب، کودک، حسن نام گرفت. ت
بهترین مشاغل و خدمات شهر خود را ، در سایت نشونه پیدا کنید.